শিল্পীৰ পৃথিবী

শিল্পীৰ  পৃথিবীত  এবাৰেই  জন্ম  হয়  ৷  কিয়নো  এজন  শিল্পী  স্বয়ং  ভগবানৰে  অন্য  এক  ৰূপ  ৷  

মই  গৌৰাম্বিত ৷  মই  গৌৰাম্বিত  এই  কাৰনেই  যে,  মোৰ  দেশতেই  স্বয়ং  ভগবানেই  মনুষ্য  ৰূপত  জন্ম  গ্রহন  কৰিছিল  ৷  সেই  ভগবানৰ  স্বৰূপ  দৰ্শন  কৰাৰ  মোৰ  সৌভাগ্য  লাভ  হৈছিল  ৷  মই  ধণ্য  হৈছিলো  তেওঁৰ  সানিধ্য  লাভত  আৰু  মই  পবিত্রতাৰ  সুগন্ধত  মোৰ  জনমভূমি  সুগন্ধিত  হৈ  উঠিছিল  ৷  সেই  সুগন্ধ  বিয়পি  পৰিছিল  দেশে  দেশে  কোনে  কোনে  হৃদয়ে  হৃদয়ে  বিশ্বৰ  পৰিধি  ভাঙি  ৷  

সেইখনেই  মোৰ  মৰমৰ  পূণ্য  জন্মভূমি  অসম  আৰু  অসমীয়া  ৷ 

মোৰ  এই  পূণ্যভূমিতেই  মহা  মা  নৱৰ  জন্ম  ৷  

ইয়াতেই  ৰচনা  হৈছিল  মৃত্যুৰ  এক  সত্য  যাত্রাৰ  শিল্পৰ  কবিতা  ৷   হৃদয়ৰ  কবিতা  আৰু  কবিতাৰ  কন্ঠ  ৷  এক  উদাক্ত  কন্ঠ  ৷  এক  অপৰাজেয়  কন্ঠ  ৷  এখন  ছবিৰ  কন্ঠ  ৷  যি  কন্ঠৰ  ধ্বনীত  নিনাদিত  হৈছিল  বিশ্বৰ  প্রতিখন  হৃদয়  ৷  যি  হৃদয়ত  আছিল  পিতৃত্ব  ৷  যি  পিতৃ  আছিল  অমৰত্ব  ৷  সেই  দুৰন্ত  হৃদয়ৰ  প্রেমিক  তুমি  চিৰ  নমষ্য  ৷